IRMÁ. A Rosalía que levo dentro.


No colo da miña nai 
   vin a neghra sombra.

Con quinse anos
   pechín os olhos e
soñei que era unha cantante neghra.

Camiños antre as herbas, sen cancelas,
   sen pousadas, sen chinelas.
E sempre onda ti, sombra, ¡ey compañeira!

No hay comentarios: